Maarten Spanjer op bezoek...

Maarten Spanjer - Ondertussen in 2020 is te zien op donderdag 31 december 2020, om 21.30 uur bij NPO 2. Naar aanleiding van dit bezoek, opname en uitzending had Eduard Jongmans een gesprek met Els Adams.

Het interview

Dieren worden gedurende ons leven vaak bezien als familieleden maar als nabestaanden worden ze vaak vergeten!

Stichting Dier en Project en Laat uw huisdier sloegen de handen ineen

Nispen – Stichting Dier en Project bekommert zich om dieren waar de autoriteiten nergens anders mee terecht kunnen. Deze dieren zijn niet direct afkomstig vanuit de particuliere sector. Stichting Laat uw huisdier na, draagt de op voorhand geregelde zorg voor huisdieren van overleden eigenaren. Beide stichtingen draaien uitsluitend op vrijwilligers, Dier en Project is volledig afhankelijk van giften en donaties, bij Laat uw huisdier behoort gedurende het leven van de eigenaar de zorg en kosten te zijn besproken en geregeld. Tot zover geen verwarring. Noodgedwongen verliep 2020 anders voor beide stichtingen.

DOOR EDUARD JONGMANS, in gesprek met Els Adams
Els is in deze de woordvoerster van beide stichtingen

Dus zo tegen het einde van een veelbewogen jaar kreeg jij op verzoek van Omroep Max, Maarten Spanjer op bezoek. Ja, dat klopt. De stichtingen kregen gedurende het afgelopen jaar veel media-aandacht. Van Omroep Brabant, Hart van Nederland tot het RTL nieuws. Toch bleek dit weer een geheel andere ervaring. Het programma ‘ondertussen in 2020’ wat op oudjaarsavond wordt uitgezonden heeft natuurlijk ook een heel andere insteek. Een belichting van de wijze waarop Maarten Spanjer het bijkomende regionale nieuws bezag. Blijkbaar vond hij een huis (en terrein) vol opvangdieren bijzonder genoeg voor een persoonlijk bezoek. Achteraf bezien is het wel een beetje jammer dat de crew aanving met het interview binnenshuis wat erg veel tijd in beslag heeft genomen. Daardoor was het te donker om binnen de dierenunits te draaien en komt het grote geheel waarschijnlijk minder goed tot zijn recht. We zijn juist zo trots op de huiselijke sfeer in de gehele huisvesting en hadden ook dat graag aan een breder publiek getoond.

Hoe is de noodzaak tot opvang van dieren afkomstig van overleden Corona-patiënten ontstaan? Gedurende de intelligente lockdown tijdens de eerste golf waren vele asielen niet of nauwelijks bereikbaar. Binnen de asielen moesten werknemers en vrijwilligers beschermd worden tegen besmetting met het virus en vanwege de wisselende bezetting werden die activiteiten beperkt, zo ook de bereikbaarheid. Hier is dat anders, vaste verzorgers die dag en nacht, in en om het huis, voor de dieren zorgen. Op een ochtend werden wij gebeld door een dierenarts vanuit de andere kant van het land, zij werd geacht een gezond hondje te euthanaseren omdat het nergens terecht kon. Ze was naarstig op zoek naar een diervriendelijke oplossing en na heel veel telefoontjes kwam ze bij ons terecht. We namen het hondje op in hart en huis en dat ging als een lopend vuurtje. Het resulteerde in 123 dieren extra in opvang, dus naast de reguliere opvangdieren die we natuurlijk ook niet in de steek konden laten.

Kun je een beetje in zijn algemeenheid de consequenties daarvan beschrijven? Veelal ouderen werden getroffen door het virus. Door de regelgeving kwam de zorg vaak terecht op de schouders van een lieve buurvrouw of een verre nicht. Na het overlijden van de patiënt bleven ze achter met het huisdier in kwestie. Zo’n diertje betekende vaak heel veel voor de overledene en heeft hem/haar ook niet zelden bijgestaan tot het einde toe. Bovendien valt voor zo’n dier de hele wereld, alles wat bekend was, plotsklaps weg. Dat doet veel met een dier! En ondanks mijn overtuiging dat de meeste eigenaren dol waren op hun dieren bleek dat hun gezondheid vaak te wensen overliet. Verwaarloosde gebitten, het ontbreken van een chip, het niet kunnen vinden van een paspoort waardoor entingen niet geverifieerd konden worden waren nog de minste kosten. Baarmoederontstekingen, tumoren en meer nare medische problemen waren helaas geen uitzondering. De bijkomende kosten waren torenhoog! Bovendien herplaatsen en huisvesten wij uitsluitend geneutraliseerde dieren, wat ook een hoge kostenpost is!

Dus de dieren worden ook herplaatst? Waarom herplaatsen en kan dat altijd? Waarom herplaatsen vraag ik mezelfook wel eens af want vaak is dat een soort van zelfkastijding om weer afscheid te moeten nemen. Niet herplaatsen is emotioneel en financieel veel gemakkelijker, de aanvangskosten zijn dan immers maar eenmalig en bovendien zou het veel meer rust en stabiliteit geven binnen de opvang. Maar vol is vol en dan moeten we nee zeggen tegen ieder volgend zieltje dat vanwege vermeende gedragsproblemen of noodzakelijk medisch ingrijpen, nergens anders meer terecht kan. Omdat we weten welk lot zo’n dier te wachten staat is nee zeggen snoeihard en proberen we dat zoveel mogelijk te voorkomen. Bovendien zijn er gelukkig veel mensen goed voor dieren en indien wij de ‘gebruiksaanwijzing’ erbij kunnen vermelden is er vaak een goede match te maken. Voor de niet te herplaatsen dieren creëren we een permanent plaatsje binnen de opvang of bij één van onze vrijwilligers. Maar vaak zijn het de dieren zelf die beslissen of ze herplaatst worden, gewoon door al dan niet open te staan voor anderen. Voor sommige zijn wij de hele wereld terwijl andere aangeven hun geluk ook elders te kunnen vinden. We hebben de faciliteiten en de kunde om steeds opnieuw dierenlevens te mogen redden en gevoelsmatig moeten we die steeds opnieuw in blijven zetten om zoveel mogelijk dieren een onnodige vervroegde dood te besparen.

Wat maakt jullie zo anders? Heel veel facetten binnen onze opvang, de zorg en de huisvesting zorgen er tezamen voor dat we in alles anders zijn dan anderen. Asielomstandigheden zijn vaak stressvol, vermeende onherplaatsbaarheid vanwege agressie en het zogenoemde geestelijk lijden van dieren is dan nogal eens een reden om tot euthanasie over te gaan. Wij zijn van mening dat aan de mens de schone taak is voorbehouden om omstandigheden te creëren waarin het dier wel tot rust komt zonder dat het daarvoor hoeft te sterven. Wij herplaatsen dieren die we onder vele diverse omstandigheden hebben leren kennen zodat de kans van slagen vele malen groter is na herplaatsing. We zijn een opvang zonder tijdsdruk en volledig gespeend van enig commercieel belang. Dus geen salarissen en dergelijke, iedere euro wordt in zijn geheel en rechtstreeks aan de dieren besteed en in dat geval kun je veel met relatief  weinig middelen.

Nu lees ik met regelmaat dat de asielen leeglopen en hier krioelt het nog van de dieren. Dat klopt, al is het nu (overigens ook gedurende het bezoek van Maarten Spanjer) voor onze begrippen nog redelijk rustig binnen de opvang. Maar we vergeten nooit dat alle dieren individuen zijn met ieder hun eigenaardigheden en specifieke behoeftes. Wij zoeken eigenaren bij de dieren en niet andersom. We zijn buitengewoon voorzichtig met herplaatsen, wederom zonder tijdsdruk en daarmee voorkomen we impuls aanschaffen.

Maar je kunt ze toch niet allemaal naast je op de bank hebben? We hebben een grote bank en daar dan ook een aardige poging toe ondernomen. Getracht om ze stuk voor stuk te voorzien in specifieke behoeftes om zich allemaal even bijzonder te laten voelen. Een één op één wandelingetje, een favoriet lekkertje, speciaal knuffeltje en een extra aai over de bol zijn o.a. de extra’s die de dieren zo hard nodig hebben. De ene komt tot rust indien hij/zij naast het bed mag slapen, de ander op de bank en weer een ander denkt misschien, laat mij maar even met rust. Dat kan én mag hier allemaal! De dieren zijn immers alles en iedereen wat hen bekend was al kwijtgeraakt, ze halen vaak steun uit onze voortdurende aanwezigheid en uit onze wil om er voor ze te zijn als dat nodig is.

Wat is de absolute limiet? Die hebben we met regelmaat overschreden! Het verbaasde onszelf ook dat we toch altijd weer de mogelijkheid vonden om hulp en onderdak te bieden. Juist op het moment dat we dachten eraan onderdoor te gaan daalde het aantal besmetting en daarmee ook de vraag naar absolute spoedopvang. We hebben het gedaan en doorstaan maar vraag niet hoe. Volledig berooid maar wel in de wetenschap dat we voor 123 dieren van overleden eigenaren nog een toekomst mochten bewerkstelligen.

Zou je het nogmaals doen? Huis en harten openstellen voor dieren in opperste nood is iets wat we hier dagelijks doen. Maar zoals het dit afgelopen jaar is geweest is financieel onmogelijk!

Hoe kunnen dergelijk noodscenario’s voor de dieren worden voorkomen? Er is immers niet altijd een Els in de buurt. Laat ik beginnen met te onderstrepen dat hier een heel team met medevrijwilligers achter staat, zeer gedreven dierenvrienden. Allen onbekend met enige vorm van egoïsme of egotripperij. Alles voor de dieren, ook bij nacht en ontij! Natuurlijk komt het meeste op de schouders van Jan en mij terecht, we wonen met én tussen die dieren maar we mogen altijd een beroep doen op onze medevrijwilligers. Nood voor de dieren kan worden voorkomen indien de eigenaar op voorhand nadenkt over de toekomst van zijn/haar dier(en) op het moment dat de eigenaar komt te overlijden. Stilstaan bij eigen sterfelijkheid is confronterend maar men mag het in het belang van de dieren eigenlijk niet uit de weg gaan! Verdiep u in de mogelijkheden. Weet zeker dat u rechtstreeks nalaat aan de organisatie die de toekomst van uw geliefde dier veilig kan stellen. Overkoepelende organisaties beheren vaak uitsluitend het geld maar moeten voor opvang van dieren toch weer te biecht bij hun beneficianten waardoor het dier toch weer in het ongewisse terechtkomt. Het ziek zijn, het overlijden van een eigenaar, afscheid van de vertrouwde omgeving, het gaat ook een dier niet in de koude kleren zitten. Zeker in aanvang van opvang hebben deze dieren meer nodig dan een kale kennel, wisselende verzorgers en eenzame avonden/nachten. Hun ware aard komt ook pas weer tevoorschijn na een bepaalde gewenningsperiode in een omgeving waarin ze volledig zichzelf mogen en kunnen zijn. Eerder geforceerde herplaatsingen hebben dan ook slechts een zeer geringe kans van slagen. En vergis u niet, we hebben dieren uit erbarmelijke omstandigheden weggehaald die in hun gedrag een verleden als geliefd huisdier lieten lezen. Onderzoek leerde vaak dat de voormalig liefhebbende eigenaar was overleden waarna het dier in deze omstandigheden terecht was gekomen. Niet zelden waren ze middels verkoopsites, al dan niet gratis af te halen, in de intensieve fokkerij beland. De Stichting Laat uw huisdier na heeft ook een nalatenschapscoach binnen hun gelederen. Voor geheel vrijblijvend advies kunt u een afspraak maken.

Welke vorm van hulp kunnen de mensen bieden? In de eerste plaats door ervoor te zorgen dat hun huisdier nooit in die omstandigheden terechtkomt. Regel op voorhand hun toekomst! En natuurlijk is een bijdrage aan onze opvang meer dan welkom! Daarmee kunnen wij de zielen die het buiten hun schuld om, minder goed getroffen hebben weer een mooi en waardig leven bezorgen! Nogmaals, geen salarissen, geen strijkstokken maar alles rechtstreeks en in zijn geheel voor de dieren!

Tot slot: wat vond Maarten ervan? Dat zou je aan Maarten moeten vragen. Het is een zeer aangenaam mens in de omgang maar hij is natuurlijk wel acteur en wellicht verraad zijn houding niet altijd zijn gedachten. Daarnaast blijft het afwachten wat er na knippen en plakken in zo’n uitzending terechtkomt. Gevoelsmatig verwacht ik dat hij wat meer chaos in hoofd en huis had verwacht. Er hangt natuurlijk een behoorlijk stigma rondom de ‘dierenredders’. Doordat juist de extravagante vaak worden uitgelicht is er een beetje buitenaards beeld ontstaan. Terwijl wij juist uit willen dragen dat het normaal is om goed voor dieren te zorgen. Een redelijk normaal leven ambiëren wat is verrijkt met de aanwezigheid van een groot aantal dieren. Een schone, veilige én gezellige omgeving voor heel veel levende wezens bij elkaar. We zijn hier allemaal gewone mensen die buitengewoon goed voor dieren zorgen! We kunnen alleen maar hopen dat dit in de desbetreffende uitzending ook zo naar voren mag komen.

Stichting Laat uw huisdier na
www.laatuwhuisdierna.nl
Dennestraat 9
4709 PR Nispen
Bankgegevens: NL84 INGB 0007322978

Dier en Project/Kattenwoud
www.dierenproject.nl
Dennestraat 9
4709 PR Nispen
Bankgegevens: NL91 INGB 0009677527

Telefoon: 06 12483461

Deel deze pagina